Winter 1979 uitzonderlijk

Zeker zal ik mij de winter van 1979 herinneren

Ervaringen uit die tijd zijn in februari 2021 gewild. Aanleiding is een dik pak sneeuw en overlast. Nou, zeker heb ik ervaringen. Daarvoor moeten we wel even terug naar het najaar van 1978.

Vacatures
In het najaar van 1978 voltooi ik mijn opleiding tot medisch specialist en wel algemeen internist in het AZU. Het huidige UMC Utrecht. Toen nog aan de Catharijnesingel in Utrecht. Met sukses beëindigd. Mooi zul je zeggen. Maar net als momenteel , ontstaat  er een gebrek aan vestigingsplaatsen. Op vacatures komen veel belangstellenden af. Zodat ik op een zeker moment besluit om te gaan waarnemen in Hardenberg in een praktijk. Een tijdelijke baan. Maar omdat het gaat om een zieke collega is nog onduidelijk hoe lang dat gaat duren. Het is voor het eerst dat ik die regio bezoek. Nooit eerder gehoord van het kleine Ropcke Zweers ziekenhuis. Het blijkt om een langdurige waarneming te gaan. Eerst bivakkeer ik in een laagbouw pal naast het ziekenhuis.  Maar nadien huur ik een woning aan de Singelberg in de wijk Baalder, een wijk die min of meer in ontwikkeling is. Mijn gezin (2 kinderen) komt over. Dat is plezierig en gezellig, maar achteraf van mij niet zo slim. Het is kamperen. Later valt plotseling de winter in. We zitten opgesloten en geisoleerd. Familie ontmoeten we niet meer. En we kennen in die periode nog geen Internet.

Praktijkovername
Zoals gezegd is er een stuwmeer aan  afgestudeerde medisch specialisten. Dat heeft alles te maken met dreigende overheidsmaatregelen om links om of rechtsom de zorgkosten te drukken. De waarneming wordt een vacature, die ik per 1 januari 1979 ga vervullen. Nu er sprake is van een praktijkovername, verhuizen we officieel vanuit Utrecht naar deze woning in Hardenberg. De afstand tot het ziekenhuis is van dien aard, dat ik dat met de fiets en zelfs lopend kan bereiken. Maar voor spoedgevallen is een auto onmisbaar, zeker omdat er geregeld in het weekend wordt waargenomen voor het ziekenhuis in Coevorden. De toenmalige Aleida Kramer Stichting.

Winterweer
Juist in die periode komt er  stevig winterweer opzetten. Ik heb om de dag dienst en moet dan ook de avond en nacht paraat zijn. Want zoiets als AIOs en AGNIOs hebben we niet. De sneeuw hoopt zich op tot sneeuwduinen. Dat geeft zodanig problemen dat de weg praktisch onbegaanbaar wordt. Zelfs om over de weg te wandelen. Het gebeurt enige keren dat mijn welwillende buurman meegaat met een schep in de achterbak van de auto. Voor het geval we vast komen te zitten. Het leidt ook tot bijzondere situaties waarbij een preventieve opname geregeld moet worden in het ziekenhuis. Bijvoorbeeld  voor hoogzwangeren uit de buitengebieden. Ik zie ons ook nog samen met de ziekenhuisdirectie om tafel zitten voor spoedoverleg. De leveranties van de bloedbank vanuit Groningen beginnen gevaar te lopen. Dat kan leiden tot uitstel van  operaties en andere risico’s. Moeten we ons via de lucht laten bevoorraden? Dan komt de weersomslag waar we allemaal op hopen. Kortom een hele bijzondere periode.