Jan Rotmans

“ik zit diep in de zorg”

“Je kunt een mens niet opknippen”

Jan Rotmans op 29 augustus 2013 in Zwolle (Provinciehuis Overijssel): We maken een verandering van tijdperken mee. “Verticaal wordt horizontaal, centraal wordt decentraal en top-down wordt bottom-up”. Een kantelproces. Jan Rotmans toont zich een gepassioneerd spreker en ijsbeert door de Statenzaal.

Jan Rotmans “Een kantelproces”

Outpuntfinanciering zorg

Verkeerd is de outputfinanciering in de zorg. Dan mis je de inspiratie. Uit eigen ervaring (“ik zit diep in de zorg” ) en als een van zijn aandachtsgebieden noemt Jan Rotmans de Gezondheidszorg. Onze zorgsystemen zijn zo bureaucratisch en duur. Het duurste systeem van de wereld! Jos de Blok komt met Buurtzorg. De helft goedkoper en met als resultaat veel meer tevredenheid…..

Zorg 3.0

Plan B

Binnen de zorg is Jos de Blok (Buurtzorg) gekomen met een “Plan B”. Hij ziet niets in de “knip” tussen verpleging en verzorging. Jan Rotmans heeft gesproken met Staatssecretaris VWS van Rijn (econoom) en Jos de Blok (Buurtzorg). De benadering van de knip is niet holistisch. Je kunt een mens niet opknippen. Misschien een financiering (economisch) wel?  Maar het gaat mis zodra je het over mensen hebt. We willen menslievende zorg. Na een zeer ernstig fietsongeval heeft Jan Rotmans dit zelf ervaren. “Ik ben en blijf een interessante casus”. Behandelaars zijn soms toch teveel techneuten. De chirurg toont zich geprikkeld als Jan Rotmans vraagt om een gesprek. “U kijkt naar mijn foto’s in plaats van naar mij”. ” Ik wil u mijn verhaal vertellen”. ” Ja maar dat ken ik toch”….. van de vorige foto!”. “Het zijn vakmensen, maar ze hebben geen verstand van mensen”. Menslievendheid. Dat zou het uitgangspunt moeten zijn. Maar daar hebben we weer de outputfinanciering. “Ik wil niet efficiënt behandeld worden”, aldus Jan Rotmans…. En het kan dus anders. Brabantzorg en Jeugdzorg laten voorbeelden zien.

Voorzitter Hans Peter Benschop (Trendbureau Overijssel)

Vertrouwen

Onlangs staande voor het gebouw van Achmea : “verzekeren is thans gebaseerd op wantrouwen. We zouden elkaar willen vertrouwen”. Op een moderne manier. Dat wel. Het gaat immers om universele waarden. Hoe hebben we het zover laten komen? Ik wil liefdevol behandeld worden. Dat durf ik nu te zeggen, maar je zult er toch niet gauw mee aankomen bij een arts….