Titulatuur

Impact Gezondheidszorg

Niet zozeer werkervaring bepalend?

Als NP (Niet praktizerend) voel ik de behoefte om te reageren op deze brief van de voormalig AIOS (Assistent in Opleiding) over Titulatuur. Geplaatst in Medisch Contact.

Contactduur

Een interessante constatering: volgens de auteur zou bij een verwijzing naar een specialist de “contactduur” vroeger (als AIOS) langer en moeizamer  zijn (of als langer werd ervaren?) dan thans (als gevestigd huisarts). Hij schrijft dit toe aan het feit dat hij nu AIOS “af” is en  huisarts. NB.het thema leent zich mijns inziens voor een onderzoek. De discrepantie tussen een rol als als AIOS of gevestigd arts bestaat! Dat geldt ook voor mij als NP. Is dat onterecht?

Achtergrond

Zou het kunnen zijn dat ook degenene waarnaar verwezen wordt (ziekenhuis) zwaar tilt aan  het begrip IO(in opleiding) en zich (meer) verantwoordelijk acht voor een adequate kennisoverdracht in het gesprek met de huisarts in opleiding? De leersituatie betreft toch alle aspecten van het medisch handelen? Niet zeker is immers of een tijdelijke kracht  goed op de hoogte is van de(medische en sociale) achtergrond van de patient, de ongeschreven afspraken bij verwijzing enzovoorts.Een zekere eigen verantwoordelijkheid ligt dan ook bij de “ontvangende partij” die richting de ziekenhuis organisatie, maar ook de verzekeraar zich dient te verantwoorden. Ik denk zelfs dat wij eigenlijk als (potentieel) patient  blij moeten zijn met deze situatie! Een overdracht is een cruciaal moment. Een verwijzing naar een internist in plaats van een chirurg kan echt “het verschil”  maken. Uiteraard past wel een espectvolle bejegening wederzijds.Ik ben benieuwd of dit een achterhaald standpunt is of niet!