Patiëntenervaringen

Verhaal 4

Rathenau instituut

Een jaar geleden was er het congres in Enschede. En nu dan een boek: Sterke verhalen uit het ziekenhuis. De opstellers vinden dat ziekenhuizen de patiëntenervaringen systematisch en structureel moeten gebruiken voor kwaliteitsverbetering. De analyse van patiëntenervaringen – verzameld via de website patiëntenwetenbeter.nl– laat deze conclusie toe. Dat stelt het Rathenau Instituut (een denktank op het gebied van wetenschap en technologie). Het belang van deze tool (narratieve zorg) is groot. In een begeleidend schrijven komen heel concrete aanbevelingen op tafel. De bedoeling is dat patiëntenervaringen input gaan vormen voor kwaliteitsverbetering. In het boek van 118 pagina’s herken ik een casus op pagina 77 (verhaal 4)  Daar wil ik naderbij stilstaan.

Congres 2013

Verhaal 4

Dit verhaal is onderdeel van hoofdstuk 6  uit het boek ‘Sterke Verhalen” . Met als titel ‘Moeizaam waardering van mondig en actieve patiënten’. De rol van meedenkende naasten van de patiënt. Een jaar geleden – tijdens het bewuste congres- is in een kringgesprek deze casus besproken.  De ouders van een gehandicapt patiëntje van 10 jaar bezoeken de spoedpoli wegens buikklachten. Ze willen nu een echo van de bovenbuik.  Toen we toen deze casus bespraken waren bepaalde aspecten weggelaten. Op basis van mijn medische achtergrond nam ik een afwijkend standpunt in en dat leidde tot de nodige discussie. Prima. Maar de aanpak is wel een wake-up call dat de patiënt ervaringen naast dokters ervaringen moeten worden gelegd. Gelukkig heeft het Rathenau Instituut die exercitie ook uitgevoerd. Ik durf de stelling aan dat dit boek en de aanbevelingen die daarin zijn opgenomen kunnen leiden tot een betere zorg. Als  gelijktijdig ook gesnoeid wordt in het woud van indicatoren kan het zelfs besparingen opleveren. De tool verdient ook aandacht in andere sectoren van de zorg.

Fragment Verhaal 4