ESB

Tegen de verschraling

Solidariteit

“Sinds de introductie van de Zorgverzekeringswet in 2006 zijn de prikkels tot risicoselectie toegenomen” stelt Wynand van de Ven Hoogleraar aan de Erasmus Universiteit Rotterdam in ESB Jaargang 97 (4637) 8 juni 2012. Hij vervolgt  “Als zorgverzekeraars bijvoorbeeld investeringen in goede kwaliteit zorg voor voorspelbaar verliesgevende verzekerden structureel achterwege laten, kan deze sluipende, onzichtbare vorm van risicoselectie op termijn tot gevolg hebben dat de zorg voor (bepaalde groepen) chronisch zieken langzaam maar zeker verschraalt”.  In de publicatie wordt het voorgerekend, maar ook worden oplossingen aan de hand gedaan om dit tij te keren (andere vormen van de zogenaamde ‘verevening’).  Interessant is een optie waarbij overcompenseren van de gehele groep (zwaar en licht) met de betreffende (chronische) aandoening wordt nagestreefd.

Diseasemangement

De laatste optie (overcompenseren) biedt de zorgverzekeraars incentives om de zorgketen voor een bepaalde aandoening beter te organiseren. Als dat dan verzekerden met die aandoening aantrekt, biedt dit juist kansen. Een groot volume en ruime middelen prikkelen om de regie te nemen. Een groot deel van die basiszorg kan worden gereorganiseerd en vernieuwd. Dat kan bijvoorbeeld door informatieoverdracht (laaggeletterden extra aandacht),  ondersteuning therapietrouw (compliance) en introductie van echte zorginnovaties (eHealth, Domotica en binnenkort Robotica).  Dat geeft ook het bedrijfsleven in ons land kansen. Immers dan kan procesmatig een groot deel van de zorg worden gestroomlijnd. Daarboven op is er dan ruimte voor ‘maatwerk’. Ik zie er wel brood in!