Oorlogsvoering met postzegels
Postzegel
Oorlog
Via een artikeltje op het spoor van Herbert Friedman (Bellmore, NY, USA)
Hij stuurde mij een publicatie van zijn hand toe van 5 pagina’s (The American Philatelist, 1970).
De Britse SOE (Special Operations Executive) besloot al vroeg in de Tweede Wereldoorlog (1940-1945) de anderhalve cent Vliegende Duif (zie onderste afbeelding) na te maken.Volgens Friedman (die spreekt over Seagull) is het een en al grote verwarring. De serie, die gelopen had van 1924-1939, werd na de bezetting door de Duitsers opnieuw uitgegeven met kleine aanpassingen. Echter in deze herdruk serie was de waarde anderhalve cent niet meer opgenomen! Dus de namaak betrof een niet meer gangbare waarde. Overigens is het twijfelachtig of dat een probleem was, omdat de vooroorlogse waarden ook nog in omloop waren. De kleine verschillen zijn vermoedelijk ontgaan aan de Postbeambten?
Vervalsing
Watermerk
Tegen het eind van de oorlog werd de fraude wel ontdekt omdat de namaakzegels geen watermerk hadden! Productie vond plaats in blokjes van 5 x 4 zegels. De namaakzegel bleek op onderdelen uiterst gebrekkig. Waar ze geproduceerd werden is niet bekend. De zegels werden vooral gebruikt om geallieerde propaganda te verzenden.Mogelijk is e.e.a. met toestemming van de regering in ballingschap gebeurd? De theorie dat parachutisten de zegels meenamen om hun aankomst te bevestigen naar een locaal contact is omstreden. Het lijkt ook een te riskante onderneming (cave: ontdekking). Na de oorlog zouden in Engeland voorraden verbrand moeten zijn, maar het kan zijn dat ze toch in Nederland zijn beland. Maar zeldzaam blijven ze!