Interview

Geen”dropapotheker”!

Promotie

Dat genoegen gunt Anne Leendertse (39) haar plagerige familieleden uit de medische sector niet. Die kans is overigens niet zo groot nu zij op 30 september 2010 met succes haar proefschrift heeft verdedigd (Universiteit Utrecht).
Het proefschrift “Hospital Admissions related to Medication” handelt over de farmacie op het snijvlak van de eerste en tweede lijn.Opmerkelijk in haar proefschrift is dat er anno 2010 kennelijk nog veel te verbeteren valt in de prioritering van apotheker en eerste lijn. Dat blijkt misschien ook wel uit het feit dat het niet mogelijk was om voor haar onderzoek – toch uiterst relevant – koppels (combinatie huisarts –apotheker) elk 50 patiënten te laten recruteren? De aantallen zijn vaak nog aanzienlijk lager, zoals wel duidelijk wordt uit deze (geanonimiseerd) grafiek. Horizontaal het volgnummer en vertikaal het aantal inclusies per setting (combinatie huisarts-apotheker).

Winst

Toch heeft het onderzoek veel opgeleverd: de winst van intensieve begeleiding!Bij de toepassing van sommige medicamenten blijkt de aanwezige informatie volstrekt onvoldoende. Wat te denken van een patiënt die chronisch lithium gebruikt, waarbij in geen enkel dossier nierfunctie of Lithium spiegels te vinden zijn? Of de hoogbejaarde patiënte die al 20 jaar digoxine 0,25 mg daags gebruikt zonder enige controle. Dat had patiënte noodlottig kunnen worden, ware het niet dat zij af en toe een pilletje vergeet of laat vallen (in het hoogpolig tapijt). Van een volwaardig EPD (elektronische patiënten dossier) is ook nog nauwelijks sprake.

Wantrouwen

In de huidige situatie blijft er ten opzichte van de apotheker onverminderd een fundamenteel wantrouwen bestaan vanwege de distributiefunctie en de geldkwestie. De apotheker wordt immers betaald “voor de doosjes”. Koppel dit los, verzucht Leendertse. Het is ook nog maar de vraag of de apotheek geschikt is voor diagnostiek en opsporing van aandoeningen. Een rol bij de controle op het effect van de farmacotherapie van chronische patiënten (glucose en bloeddruk) kan wel van nut zijn. Dit proefschrift maakt duidelijk dat de apotheker zich -meer nog dan tevoren- dient te bezinnen op de kerntaak!

Hoe dan wel?

Anne:”In Schotland heb ik meegemaakt dat het ook anders kan. De apotheker (in dienstverband) is ingebed in de huisartsenpraktijk, maar ook houdt deze spreekuur op de polikliniek”. Vooral patiënten met complexe ziektebeelden en uitgebreide medicatie hebben van extra aandacht veel voordeel. Volgens het promotie onderzoek gaat het om ongeveer 6,5 % van de populatie uit de huisartsenpraktijk. De zorg voor deze categorie is zeer gebaat met extra aandacht. De op bijna 100 miljoen geschatte besparing (proefschrift) zou nog wel eens aan de lage kant kunnen zijn. Ook kunnen Praktijk Ondersteuners (POH) veel kennis en ondersteuning verkrijgen van een dergelijke apotheker volgens Anne Leendertse.

Anne Leendertse

Taak

Het is ook nog maar de vraag of de apotheek geschikt is voor diagnostiek en opsporing van aandoeningen. Een rol bij de controle op het effectvan de farmacotherapie van chronische patiënten (glucose en bloeddruk) kan wel van nut zijn. Dit proefschrift maakt duidelijk dat de apotheker zich -meer nog dan tevoren- dient te bezinnen op de kerntaak!