Het wordt toch wel Manifest

De bijeenkomst van het ZIP op 15 juni 2010 te Utrecht staat in het teken van het Manifest dat een dag na de verkiezingen in de openbaarheid is gekomen. Ten overvloede is er voor elk van de aanwezigen een exemplaar aanwezig.

Janneke de Groot schetst in een korte voordracht in hoeverre verkiezingsprogramma’s daadwerkelijk aandacht hebben geschonken aan Zorginnovatie. Dat valt bitter tegen. Het is of je “door de hond of de kat gebeten wordt ” pruttelt de zaal.

Paul Smit stelt dat het CDA dat uiteindelijk aan de wieg staat van het ZIP misschien nog maar het beste in de regering kan komen samen met PvdA en VVD (combinatie 3).

Kennelijk is het geen politiek issue. Het zal sterk afhangen van de bewindspersoon.

Dat ontlokt het commentaar dat het ZIP het toch zelf moet doen en zich sterker dient te profileren. Daar is meteen het bruggetje naar het Manifest. Het ZIP heeft nog te weinig van zich laten horen. Het zal zich wenden tot de formateur en het ministerie.

Het zal niet meevallen om de zorg te bestendigen. Alleen door te innoveren kunnen bezuinigingen worden beperkt. Het is goed om nog eens te benadrukken dat Zorg ook belangrijk is vanuit economisch standpunt (denk aan recente publicaties).

Top vijf prioriteiten (MANIFEST):

1)      zorginstellingen (financiële reserves)

2)      prioriteit patiënt

3)      innovatie beroepen en opleidingen

4)      meer netwerk zorg op een effectieve schaal

5)      elimineer systeem belemmeringen voor innovatie (eHealth.nu).

De vier aanwezige leden van het ZIP http://www.zorginnovatieplatform.nl/over-het-zip/8/De-ZIP-leden/  verspreiden zich over de zaal waarbij zij elk een of twee van de prioriteiten bespreken met geïnteresseerden. De bedoeling is dat het publiek rouleert, maar daarvoor lopen de emoties te hoog op.

Aan het eind geven de ZIP leden plenair een korte weergave van de input vanuit de zaal.