Ultrasound

Ja of Nee

Pleidooi voor vaste plaats binnen de Interne Geneeskunde

In het voortreffelijke Netherlands Journal of Medicine (NJM) van december 2012 (vol 70, no 10, 473-475) houden Frank Bosch en anderen een pleidooi voor gebruik van ultrasound door de internist.
Het gaat daarbij om Ja of Nee. Dat slaat niet op de wenselijkheid (daarop is het antwoord JA). Maar het gaat om de reikwijdte van de diagnostiek. Die zal volgens de auteurs beperkt moeten zijn tot een binaire keuze. Zij geven in hun publicatie een aantal heldere voorbeelden. Is er vrij vocht (ascites) in de buikholte Ja of Nee. Dus in de vroege fase van een diagnostisch traject.

Collectie J.T.A. te Gussinklo ‘Ascites’

Voorstander

Als ervaringsdeskundige (met de nodige beperking) ondersteun ik het pleidooi volledig. Het zou net zo normaal kunnen worden als het gebruik van een stethoscoop op de polikliniek, de SEH (Eerste Hulp) of IC. In een eerdere bijdrage heb ik wel gesteld dat de volume discussie ook hier een rol speelt. Ook opperde ik de mogelijkheid van een toepassing via ’telemedicine’. Dat overstijgt wel weer gauw de begrenzingen van de ‘binaire’ toepassing, maar hier zou toch wel bij stil moeten worden gestaan. Devices worden steeds handzamer en goedkoper. Data-opslag en verzending is heel gewoon. Het zou goed zijn om een businesscase uit te werken en een pilot te doen. Betekent dit winst in tijd, gezondheid en kosten? Tenslotte wordt gewezen op de mogelijkheid om zo de ‘blinde’ puncties uit te bannen. Maar al te goed herinner ik mij een percutane leverbiopsie, die uitmondde in een galblaasoperatie (cholecystectomie). Ik bleek de galwegen te hebben lek geprikt.