Marrying a bad Trade
A Colossal Failure of Common Sense
Ondergang van gezond verstand
En nu de zorgsector
Een uitdrukking die wordt gebezigd in “A Colossal Failure of Common Sense” van Lauwrence G.Mc.Donald & Patrick Robison (2009) over de val van de Lehmann Brothers (Nederlandse vertaling: De ondergang van het gezond verstand, vertaling Bert Bakker). Naast een aantal economische lessen (ook voor ons land) blijft de strofe “Marrying a bad Trade’ doorzingen. Maar daarbij denk ik aan de zorgsector. Ik heb de sector meegemaakt toen het nog redelijk overzichtelijk was. Begrippen als Jaarkaart en Korte Kaart, Het Zwarte Boek , Budget e.d. Zeker, er ontstonden toen wachtlijsten. Maar als reactie ook verregaande bureaucratisering.
Bergafwaarts
DRG versus DBC
Bij een bezoek aan Australie (2002) bezorgde een (van oorsprong Nederlandse) ziekenhuisadministrateur mij de DRG (Diagnose Related Groups) systematiek. Ik vroeg me toen namelijk al af waarom wij een geheel eigen aanpak kozen.In Nederland draaide ik vervolgens mee in de (2e lijns) DBC systematiek (ZN Inkoopgids). Die systematiek bevorderde niet echt de innovatie en transparantie. Eenvoudig voorbeeld? Omdat farmacie niet onder de DBC-systematiek viel, kon je bezuinigingen daarop (via leefregels of training) niet verzilveren. Weg businesscase en motivatie van ‘het veld’. Maar ook ‘zelfcontrole’ (glucose meting) viel daarbuiten. Evenzo methoden om de therapietrouw te bevorderen (zie mijn bijdragen over DiMove: …geen geneesmiddel, maar ook geen hulpmiddel. Wat dan wel? Zeker geen aanspraak via DBC).
Dezer dagen betoogt Kees Cools (Booz & Company en Hoogleraar Corporate Finance) in het Financieel Dagblad: “Haal verkeerde financiele prikkels uit zorg”. Het roer moet om. Lukt dat nog wel? Verkeren we al niet te lang in een slecht huwelijk? Reactie?