Onzichtbaar

Aanwezigheid bacterien werkplek zelden zichtbaar

Aantonen

Daarom is vaak het gebruik van ‘kweken’ noodzakelijk om daarover uitsluitsel te krijgen. Materiaal van het te onderzoeken monster wordt op een kansrijke voedingsbodem en in een gunstig omgevingsmilieu uitgezet. In enkele dagen (2-4) groeit het monster uit tot herkenbare en meetbare bacteriekolonies. Deze beproefde techniek vraagt geduld, expertise en (laboratorium) faciliteiten.

Bron : De Volkskrant

POCT

In talloze situaties wil je meteen iets weten. Liefst ter plaatse. Daar komt  POCT (Point of Care Testing) om de hoek kijken. Als je dat wilt toepassen moet je een toevlucht nemen tot andere handzamer vormen van diagnostiek. In de Geneeskunde kun je denken aan glucosestrips of lithiumchip (zie hier), waarbij de verpleegkundige of  de patient zelf vaak de bemonstering en aflezing verricht. Deze zelftesten (lees hier)  zijn booming.  Daarbij gaat het echt niet om het cijfer achter de komma. Binnen de ziekenhuis- en hygienewereld is inmiddels ruime ervaring met het meten van ATP (Adenosine TriFosfaat) een bestanddeel van het celmetabolisme (herinner je je de citroenzuuryclus?). Zie dit instructiefilmpje uit een ziekenhuis.

Enzymreactie

Door een enzymreactie ontstaat in de (handzame) meetapparaat licht. De lichtintensiteit (afgelezen als eenheden RLU’s =Relative Light Units) vormt een maat voor de hoeveelheid ATP in het monster. Dat staat dan weer voor mate van vervuiling met celmateriaal (Bioburden) van de ondergrond waarvan dit monster is verkregen.  Dat kan anno 2011 ook heel goed je werkplek op het kantoor zijn, want de ‘computerhardware’ blijkt een heel veilige plek voor allerhande organisch materiaal en micro-organismen.

Onderdeel rapportage metingen door TH&P (6 werkplekken in kantooromgeving)

Meetgegevens (via TH&P) onderstrepen dat t.a.v. van hardware hygiene wereld te winnen is

Op een meting na suggereren alle meetgegevens de aanwezigheid van vervuiling (bioburden)