EBM

Evidence Based Medicine

Casuistiek

Individuele ervaringen zijn geen Evidence Based Medicine (EBM). Een individuele ervaring (in jargon: n=1) kan wel inzichtgevend  zijn. Die discussie woedt volop binnen de Geneeskunde. Wat moet leidend zijn anno 2011? Het traject via ‘Evidence Based Medicine’ is vaak tijdrovend, duur en complex. We hebben soms de indruk dat EBM ook gebruikt wordt als ‘een stok om de hond te slaan’. Waarom immers de status-quo in gevaar brengen? Innovaties (als eHealth) komen mede daardoor moeilijk van de grond. Het ontaardt vaak in een kip-ei discussie.Terwijl we behoefte hebben aan medische doorbraken!

Nieuwe toepassing van vertrouwd medicament is ‘hot’

Vaak zijn daartegen minder weerstanden, is aanmerkelijk goedkoper voor de farmaceut en zijn er aanzienlijke baten. De financier is meestal minder blij en beroept zich op bijsluiters en richtlijnen.

Paroxetine

Een eigen ervaring. Niet meer en niet minder dan dat. In een bepaalde levensfase bleek er veel te moeten worden gepraat. Ik werd geplaagd door angsten en allerhande lichamelijke klachten, die -achteraf gezien -wel langer bestaan en zeker ook een relatie hebben met dwangmatige trekjes. De vele gesprekken (die toen nog werden vergoed) met de psychotherapeut hadden wisselend resultaat. Op een zeker moment kwam de suggestie dat ik wellicht een goede kandidaat zou zijn voor Paroxetine (Seroxat). Ik was niet bij voorbaat enthousiast en zag het eerst als een vorm van medicalisering. Anderzijds vreesde ik voor grote problemen in een nieuwe baan en relatie. Een psychiater wist mij te overtuigen.

Dosering blijkt maatwerk

Aanvankelijk merkte ik niets; ja, ik ging tegen de vlakte met de eerste dosis Paroxetine (20mg). Maar al na enkele weken voelde ik mij beslist prima. Stapsgewijs heb ik de dosis terug kunnen brengen naar 5 milligram (kwart tablet) per dag. Van de psychotherapeut kon ik afscheid nemen. Eerdere regelmatige klachten van migraine, zuurbranden, spastische darm, vermijdingsgedrag of onzekerheid kende ik niet meer. Ik beschouw het als een wonder (en geen placebo-effect). Natuurlijk heb ik de studieboeken erbij gepakt. Het cerebrum bevat serotonine receptoren. Het maag-darmkanaal zit echter ook vol serotonine receptoren. Paroxetine is een serotonine-antagonist. Misschien is de systeemwerking (in hogere dosering als bijwerking) wel minstens zo belangrijk. Dus….Voorbeeld van maatwerk? Psychosomatiek of Somatopsyche? Ik denk het laatste.

Volkskrant 27 oktober 2008

N=1

Inmiddels spreken we over een observatieperiode van meer dan tien jaar. Maar ja, het is en blijft een obeservatie (n=1). Wellicht zijn er meer ‘patients like me’? Uitbreiding indicatiestelling -met lagere dosering? Een probleem is dat de huidige minister het medicament Paroxetine, dat immers ook als antidepressivum wordt ingezet, wellicht niet meer wil vergoeden. Maar ook de dure psychotherapeut valt in ongenade.