Niemand verantwoordelijk..
Gevangen in de Zorgketen
‘Niemand voelde zich verantwoordelijk’
Zo luidt de kop boven een 2 pagina groot artikel in de maandagochtend uitgave van de Volkskrant van 27 juni 2011. Wat volgt is een uitstekend, maar somber stemmend verhaal (met dito foto: let op al de ordners in de kast). Wat er allemaal is misgegaan bij een oncologisch patiente. Om precies te zijn de echtgenote van Walter Stolz, die daarover een boek publiceert ‘Gevangen in de Zorgketen‘. Na veel omwegen en veel vertraging worden hersentumoren gediagnosticeerd. De behandeling verloopt allesbehalve vlekkeloos. Op 30 augustus 2007 overlijdt echtgenote Marjolein op 69 jarige leeftijd.
 |
| Volkskrant 27 juni 2011 |
Meer behandelaren
Waar zit hem dat in? Enkele observaties. Het aantal behandelaren in de 2e lijn is toegenomen als ik dat vergelijk met ‘mijn tijd’ in de kliniek. Het zou aardig zijn om dat voor een aantal omschreven ziektebeelden zichtbaar te maken. Haal uit het archief een aantal dossiers uit 1960, 1970, 1980,1990, 2000 en 2010 en turven maar. Bijvoorbeeld 10 diabetes, 10 borstkanker en 10 hartinfarct. Wedden dat er gemiddeld een gestaag stijgende lijn zichtbaar wordt. Meer behandelaars betekent niet per definitie meer zekerheid of slagvaardigheid. Natuurlijk is de zorg complexer geworden.
 |
| Collectie J.T.A. te Gussinklo |
Hoofdbehandelaar
Vroeger hanteerden wij het principe dat de behandelaar waarvan de naam op het ponsplaatje stond (en dus op elk dossierblad) ook (hoofd)verantwoordelijk was. Dat betekende soms dat bij een overplaatsing (van Interne naar Chirurgie) binnen de eigen kliniek het ponsplaatje moest worden gewijzigd. Daar was niet iedereen blij mee. Niet altijd werkte het ook zo, maar het principe was wel duidelijk. Ook voelde de ‘algemeen internist’ de verantwoordelijkheid voor ‘de gehele mens’ en pakte die rol ook. Toegegeven, dat lukte steeds minder met de komst van deelspecialismen. Iets daarvan zou weer terug moeten komen in de zorg.
Of moeten we het hebben van de externe coach
die de gang van de patient door de zorg begeleidt?